Moje wspomnienia z lat szkolnych:
Do wybuchu II wojny światowej ukończyłem 5 klas szkoły podstawowej. W roku szkolnym 1939/1940 nie kontynuowałem nauki, dopiero w następnym roku uczęszczałem do klasy 6-tej, następnie 7-mej.
Pragnę wspomnieć wycieczkę szkolną naszej klasy / rok 1937 /. Wychowawczyni zorganizowała trzy furmanki, a koszt tej wycieczki wynosił 60 groszy. Udział w niej wzięło tylko kilkanaścioro dzieci, bo nie wszystkich rodziców było stać na ten wydatek. Gdy pytałem mojego kolegę z ławki czy pojedzie to powiedział, że jego mama oznajmiła mu tak: " Ja wolę kupić wam pół kilo cukru, to będę wam słodzić kawę cały tydzień". Wycieczka odbyła się do Niska, gdzie zwiedzaliśmy pocztę, kościół, cegielnię i jeszcze kilka ważniejszych obiektów. Miałem wtedy 10 lat, było to dla mnie wielkie i niezapomniane przeżycie. /zobacz zdjęcie >>/

Potem zaczął się dla mnie nowy etap - dziecinne marzenia ustąpiły pracy na roli, gdyż mój tato był chory.
Jak pisała Maria Konopnicka:
" Temu tylko pług i socha
kto tę czarną ziemię kocha
kogo rosa ta nie ziębi
kto ten zagon zna do głębi".
I tak orałem tę ziemię mając lat zaledwie dziesięć - aż do dziś.

Pozwolę sobie podać do wiadomości moje hobby kulturalno-folklorystyczne, które zaczęło się już w ławce szkolnej. Nasza miła wychowawczyni zorganizowała przedstawienie, w którym grałem wiejskiego urwisa, później pastuszka w jasełkach, 3 lata śpiewałem w chórze kościelnym, i tak zaraziłem się "aktorstwem".

Moje role to:
-narzeczony w "Chata za wsią" -reż. Pani Milczarska
-lokaj w "Cztery córki Pana Szumbalińskiego" - reż. Pani Ludwika Młynarska
-śpiew w chórze zespołu "Posanie" w Pysznicy - prowadzący Alojzy Szopa, Stanisław Kowalski
-biedak Józef w "Gość oczekiwany"- reż. ks. Zbigniew Suchy
-ojciec pani młodej w "Pysznickie wesele" - reż. Pani Grażyna Antosik i Pani Barbara Żywczak
-Ludwik Placek w " Tato, tato sprawa się rypła" reż. Pani Grażyna Antosik i Pani Barbara Żywczak.
Brałem również udział w wielu uroczystościach dożynkowych.
A teraz wspominając dawne dzieje przy ciepłym piecu plecy grzeję.

Przy okazji przesyłam serdeczne pozdrowienia wszystkim absolwentom pysznickiej szkoły oraz tym, którzy doczytali moją historię do końca.