Joanna Bąk kl. III A gimnazjum

Kwiecień 2005r.

Kochany Ojcze Święty, to co się teraz dzieje, jest bardzo trudne, zarówno dla młodego serca, jak i dla piętnastoletniego umysłu.
Czy Ty musiałeś od nas odejść?
Ojcze Święty, ja tak bardzo Cię kocham, tak bardzo tęsknię, dlatego będziesz żył dopóki będziesz w moim sercu, a tam nigdy nie umrzesz.
Proszę Cię zostań ze mną w moim małym, ale szczerze kochającym serduszku, serduszku, które tak mocno kocha.
Dziękuję Ci, że zostawiłeś największy skarb, jaki człowiek może ofiarować ludziom: za miłość, która goreje w sercach ludzi, w sercu świata.

Ty nas szukałeś, a my przyszliśmy do Ciebie.
Choć umarłeś, żyć będziesz.
Kocham Cię!

Paulina Sudoł kl. II A gimnazjum

Kwiecień 2006r.

Kochany Ojcze Święty, zaczynam pisać jeszcze raz...
...choć dalej do końca nie rozumiem tego, co stało się 2 kwietnia ubiegłego roku.
Zadaję sobie pytanie: Dlaczego umarłeś, dlaczego tak bardzo cierpiałeś?
Tego pamiętnego dnia potrafiłeś największych wrogów połączyć w modlitwie,
Za to dziękowałam Ci poprzedniego roku,
Za to dziękuję Ci dziś
I będę dziękować każdego następnego dnia.

Potrafiliśmy powrócić do codzienności,
Potrafiliśmy zmienić siebie i swoje życie,
Potrafiliśmy gorzko zapłakać nad Twoją śmiercią,
I potrafimy Cię kochać, choć odszedłeś.
Dlatego tak mocno Cię kocham i tęsknię.

Twoja na zawsze...

Paulina Sudoł kl. III A gimnazjum

CZŁOWIEKU, PYTAM SIĘ ILE JESZCZE ?

ILE BĘDZIEMY ZADAWAĆ PYTAŃ, ZANIM UZYSKAMY ODPOWIEDŹ ?
JAK BĘDZIEMY PŁAKAĆ, ABY ZOBACZYLI ?
ILE BĘDZIEMY SMUCIĆ SIĘ I CIERPIEĆ, ZANIM ZAREAGUJĄ ?
JAK BĘDZIEMY TŁUMACZYĆ I UCZYĆ, ABY POJĘLI ?
ILE BĘDZIEMY RANIĆ I KRZYWDZIĆ, ZANIM ZROZUMIEJĄ ?
JAK BĘDZIEMY PRZYCHODZIĆ I ODCHODZIĆ, ABY ZAPAMIĘTALI ?
ILE BĘDZIEMY PROSIĆ, ZANIM POSŁUCHAJĄ ?
JAK BĘDZIEMY UMIERAĆ, ABY DOCENIALI ŻYCIE ?
ILE BĘDZIEMY CZEKAĆ ?

ILE CZASU UPŁYNIE ?
ILE GODZIN, DNI I MIESIĘCY ?
ILE LAT I WIEKÓW MUSI PRZEMINĄĆ ?
PYTAM SIĘ, WIĘC ODPOWIEDZ

CZŁOWIEKU, PYTAM SIĘ ILE JESZCZE ?

Monika Herdzik kl. III A gimnazjum

Przyjaciel

Gdy odchodził człowiek
Ziemia nie zadrżała
Nie spadła, nie zagasła
Mórz nie wylewała
Za zasługi Jego nie podziękowała.

Odszedł w ciszy, cierpiał
Dni wiele minęło
Od momentu tego, gdy brakło godnego
Twojego Przyjaciela - Ojca Przeświętego.

Pustką straszną i grozą
Na ziemi powiało
Miłości, bezpieczeństwa zrobiło się mało
Czyżby gasnąc, życie z sobą to zabrało?

Nie wierz w to człowieku
Nie plącz się bez celu
Umiłował On ciebie, wskazał drogę wielu
Abyś wieki pamiętał o swym Przyjacielu.

Przejdą dni i lata
Czas pustkę pochłonie
Ale On ci zostawił swoje ciepłe dłonie
Swoje serce święte, oczy gorejące
Dla ciebie jako wskaźnik, ważniejsze jak słońce

Do duszy swej na wieki
Przyjmij Przyjaciela
Niech już myśl sama o Nim
Ciebie rozwesela
A usta niech potomnym przekazują wieści

O Przyjacielu, który w sercu twym się mieści!

Sylwia Bąk kl. II B gimnazjum

Kwiecień 2005r.

Straciliśmy najlepszego, najbardziej troskliwego Ojca. Kiedy umarł, spontanicznie wyszliśmy na ulice, aby uczcić Jego pamięć. Smutek po stracie Ojca, Pasterza
i Przyjaciela przeplatał się z wdzięcznością, że ktoś taki jak On był z nami i wspierał, dodawał wsparcia i otuchy przez tyle lat. Bez Niego świat jest taki szary, pusty, beznadziejny. To On uczył nas jak kochać ludzi, nie zgadzać się na zło i wierzyć w Boże Miłosierdzie. Niektórzy zapomnieli, lecz ja nigdy nie zapomnę, nie zapomnę tego pontyfikatu, nie zapomnę Ciebie.

Twoja Ola

Ojcze Święty

Mimo, że nie przeczytasz mojego listu, chciałabym skierować go właśnie do Ciebie. Gdy usłyszałam , że nie ma Cię wśród nas, ogarnęła mnie wielka panika.
Byłeś, jesteś i będziesz zawsze moim wzorem, mimo, że nie udało mi się Ciebie spotkać i poznać osobiście. "Kocham Cię" Ojcze Święty, Ty miałeś swój cel w życiu i zrealizowałeś go. Podziwiam Cię za wszystko, co uczyniłeś i przekazałeś nam. Ty zawsze rozumiałeś każdego człowieka, wybaczyłeś swojemu zamachowcy.
Gdy wyjechałeś ze swojej ojczyzny, nigdy nie zapomniałeś o niej. Wracałeś tu i kochałeś ją. Nigdy się jej nie wyparłeś i wielokrotnie powtarzałeś, że jesteś Polakiem.
Odszedłeś od nas, przygotowując nas do tego. Będzie nam Ciebie bardzo brakować, ale zawsze pozostaniesz w naszych sercach.

Twoja Ola

Kwiecień 2006r.

Minął już rok, a ja nadal tęsknię.
Tęsknię za Twą miłością,
Za nadzieją,
Za wsparciem,
Za słowem,
Za Twą podporą,
Za Tobą Kochany Ojcze.
Napoiłeś mnie taką miłością, której nikt nigdy nie doznał.
Dlaczego? - pytam.
Dlaczego Bóg mi Cię zabrał,
Właśnie Ciebie?
Mógł przecież wziąć mnie.
Niczym nie zawiniłeś, nikomu się nie naraziłeś.
Czasami myślę, że chciałabym być teraz z Tobą.
Usiąść i słuchać, słuchać i nigdy nie przestawać.
Być z Tobą, a nawet blisko Ciebie.
Me życie bez Ciebie nie ma sensu.
Kiedyś żyłam nadzieją, że się spotkamy,
że Cię ujrzę, a nawet dotknę, a teraz... żyję chwilą z dnia na dzień,
i nadal czekam.
Proszę dodaj mi sił do niesienia dobra, wspieraj w trudnościach, smutkach
i cierpieniu, o którym sam dobrze wiesz.
Tęsknię, Ola

Aleksandra Sudoł kl. IIa gimnazjum

Kwiecień 2005r.

" Szukałem Was, a teraz Wy przyszliście do mnie i za to Wam dziękuję"
Ojcze Święty, teraz my szukamy Ciebie i odnajdujemy Cię w naszych myślach
i sercach. Dopiero teraz czujemy, jak ważny byłeś w naszym życiu i jak bardzo nam Ciebie brakuje.
Byłeś Naszym Papieżem, aż i tylko 26 lat, 5 miesięcy i 16 dni. Dałeś nam nadzieję
i wiarę w lepszy świat. Pielgrzymowałeś, cierpiałeś, a to wszystko dla nas, dla polskiej młodzieży, dla wszystkich ludzi na całym świecie. Byłeś tak dobry, pomagałeś każdemu, kto potrzebował Twojej pomocy. Nie odwróciłeś się od nikogo i za to Ci dziękujemy Ojcze Święty!
" Szukałeś nas, więc przyszliśmy do Ciebie"

Joanna Bąk kl. II A gimnazjum

Kwiecień 2006r.

Ojcze Święty!

2 kwietnia 2005r. O godzinie 21.38 odszedłeś z tego świata, ale pozostałeś w naszych sercach na zawsze.
Po Twojej śmierci każdy z nas pogrążył się w smutku, świat pogrążył się
w żałobie, Twoje owieczki pogrążyły się w tęsknocie za ukochanym Pasterzem. Ludzie spontanicznie zapalali znicze przy Twoich pomnikach, kościołach... To wszystko było takie nieprzewidziane. Każdy robił to, co podpowiadało mu serce. Nieważne było, co będzie dalej, co mówią inni, ważny byłeś Ty, Ojciec wszystkich narodów. Dziś, gdy mija pierwsza rocznica Twego odejścia do Domu Ojca mamy przed oczami ten dzień, tę chwilę, gdy dowiedzieliśmy się, że przekroczyłeś próg nieba. Modlimy się, by to, co zostawiłeś, to, czego dokonałeś i to, o co prosiłeś pozostało w nas na zawsze. Przypominając sobie Twoje homilie utwierdzamy się w przekonaniu, że straciliśmy Najwyższego Kapłana, Polaka, Jana Pawła II. I już nic nie jest tak, jak dawniej. Dni
i daty, którymi wpisałeś się w karty historii zbliżają się wielkimi krokami, przypominając o tym, że jesteś z nami. Czujemy w nich Twoją obecność, Twoją miłość, którą obdarzasz wszystkie swoje dzieci. Kochamy Cię! Będziemy kochać zawsze! Będziemy opowiadać naszym dzieciom, że był, jest i będzie w sercu każdego z nas Karol Wojtyła.

Twoja córka Joanna Bąk kl. III A gimnazjum

Papieżu Rodaku,
dziś piszę do Ciebie myśląc o tamtym wydarzeniu,
które wstrząsnęło Polską i światem.

MYŚLĘ...
KOCHAM...
TĘSKNIĘ...
PŁACZĘ...

Tak Ojcze Święty,
O Tobie myślę,
Ciebie kocham,
Za Tobą tęsknię
I płaczę.

Czuję ciepły dotyk na twarzy,
gdy myślę o Tobie,
czuję, jak ocierasz mi łzy,
czuję, jak żyjesz i naradzasz się na nowo
w sercach milionów ludzi,
słyszę, jak mówisz: POLSKA.

Papieżu Rodaku,
zasiałeś ziarno nadziei w naszych sercach, umysłach, życiu...
nadziei na lepsze jutro...
Nauczyłeś kochać,
Tak mocno, jak tylko potrafi człowiek.
Nauczyłeś miłości
Do matki, ojca, Ojczyzny, Polski.

Dziś nie ma Ciebie z nami,
Odszedłeś z Jezusem...
...Twoja księga została zamknięta,
ale zostawiłeś nam swoje duchowe bogactwo,
za to Ci dziękuję.

Paulina Sudoł kl. III A gimnazjum

Do Jana Pawła II

Choć odszedłeś
w moim sercu ciągle jesteś,
jesteś blisko
tuż obok
na wyciągnięcie ręki
z miłością
w oczach
z nadzieją
w otwartych dłoniach
z wiarą
w sercu
odszedłeś
już nie ma Cię na ziemi
nie słychać Twych słów jak dawniej.
Chcę byś był
ze mną myślami
tylko tyle
byś zawsze był.

Wyznanie

Czas przemija
a Ciebie już nie ma, Ojcze Święty,
choć bardzo mi Ciebie brakuje
moje serce się raduje,
choć nie widzę Cię przede mną,
Twoje wiersze Twoje słowa
w moim sercu
mają ciągle wyjątkowe miejsce
miejsce gdzie jesteś tylko Ty
Twoje wiersze, słowa, myśli
tylko Ty.

Patron nasz

Patron nasz
co nadziei nam dodawał
Ojciec nasz
co nam wszystkim dopomagał
swoim słowem, czynem, wierszem
swą modlitwą i nadzieją
w pokolenie ,które wzrasta wiarą,
które słucha, czyta, wpaja
w swoje serca Jego słowa
odszedł już
i nie ma Go z nami
Jest teraz z Bogiem między aniołami

Anna Portka kl. I B gimnazjum

Patrycja Dybka kl. I B gimnazjum

POPATRZ KIEDYŚ W LUSTRO
ZNAJDZIESZ W NIM ODPOWIEDZI NA WSZYSTKIE SWOJE PYTANIA

ZOBACZYSZ DOBRO LUB ZŁO
ZOBACZYSZ RADOŚĆ LUB SMUTEK
ZOBACZYSZ UŚMIECH LUB ŁZY
ZOBACZYSZ SZCZĘŚCIE LUB BÓL
ZOBACZYSZ PRAWDĘ LUB KŁAMSTWO

ZOBACZYSZ WIELE, BO WEJRZYSZ W GŁĄB SIEBIE
ZOBACZYSZ WIELE, BO UJRZYSZ SWOJE OBLICZE
ZOBACZYSZ WIELE, BO ODKRYJESZ SIEBIE

POPATRZ KIEDYŚ W LUSTRO
ZOBACZYSZ KIM NAPRAWDĘ JESTEŚ

POPATRZ W LUSTO, BO TYLKO ONO POKAZUJE PRAWDĘ

Monika Herdzik kl. III A gimnazjum

KAŻDEGO DNIA OD NOWA
BIERZ PRZYKŁAD Z JANA PAWŁA II

UCZ SIĘ BYCIA PRAWDZIWYM CZŁOWIEKIEM

Monika Herdzik kl. III A gimnazjum

,, Bądźmy jak ziarno''

Jestem małym ziarenkiem
Które stworzył Pan Bóg
Idę właściwą ścieżką
Wśród tylu krętych dróg.

Chcę się uczyć dobroci
Od wielkiego Polaka
Jana Pawła II
Naszego Rodaka.

Był On dumą naszego narodu
Był On darem stworzonym przez Boga
Jednoczył nasze serca
I nie znał słowa trwoga.

Mimo, że już Go tu nie ma
Pozostanie w mej pamięci
Teraz na pewno znajduje się w niebie
Gdzie jest Bóg i wszyscy święci.

Gdy z ziarenka już wyrosnę
I dojrzeję jak owoce.
Chcę być dobra jak Ojciec Święty
We wszystkie dni i wszystkie noce.

On jest dla mnie wzorem
I najlepszym przykładem
Uczmy się od Niego
A na pewno damy radę.

Agata Błażejowska kl .II B gimnazjum